UCZEŃ O SPECYFICZNYCH TRUDNOŚCIACH W UCZENIU SIĘ
Specyficzne trudności w uczeniu się
Dysleksja, czyli trudności w czytaniu przekładające się często również na problemy ze zrozumieniem treści.
- ogranicz czytanie obszernych lektur do rozdziałów istotnych ze względu na omawianą tematykę
- proponuj korzystanie z nagrań fonicznych (z ekranizacji jako uzupełnienia samodzielnie przeczytanych rozdziałów)
- kontroluj stopień zrozumienia samodzielnie przeczytanych przez ucznia poleceń, szczególnie podczas sprawdzianów (wolne tempo czytania, słabe rozumienie
jednorazowo przeczytanego tekstu może utrudnić odpowiedź) - zmniejsz ilość zadań (poleceń) do wykonania w przewidzianym dla całej klasy czasie lub wydłuż czas pracy
- ogranicz teksty do czytania i pisania na lekcji do niezbędnych notatek
- sprawdzaj wiedzę różnorodnie (np. poprzez zastosowanie testów wyboru, zdań niedokończonych, tekstów z lukami)
- zezwalaj na wypowiedzi ustne zamiast pisemnych
- sprawdzaj wiedzę z krótszych partii materiału
- pytania zadawaj precyzyjnie
- posadź dziecko blisko tablicy (bliskość tablicy pozwoli zmniejszyć ilość błędów przy przepisywaniu, poprawi się koncentracja uwagi, ograniczeniu ulegnie ilość bodźców rozpraszających)
- podczas oceny prac pisemnych nie uwzględniać poprawności ortograficznej lub oceniaj ją opisowo
- pozwól uczniowi na korzystanie ze słowników ortograficznych podczas pisania wypracowań i prac klasowych
- nie wymagaj głośnego czytania przy klasie nowych tekstów, wskazuj wybrane fragmenty dłuższych tekstów do opracowania w domu i na nich sprawdzaj technikę
czytania - daj więcej czasu na czytanie tekstów, poleceń, instrukcji, szczególnie podczas samodzielnej pracy lub sprawdzianów
- uwzględniaj trudności w rozumieniu treści, szczególnie podczas samodzielnej pracy z tekstem
- częściej sprawdzaj zeszyty szkolne ucznia, ustal sposób poprawy błędów, monitoruj poprawę
- daj uczniowi czas na przygotowanie się do pisania dyktanda poprzez podanie mu trudniejszych wyrazów, a nawet wybranych zdań, które wystąpią w dyktandzie
- ucz tworzenia schematów pracy, planowania kompozycji wypowiedzi
- pomagaj w doborze argumentów, jak również odpowiednich wyrażeń i zwrotów
- nie obniżaj ocen za błędy ortograficzne w wypracowaniach
- podać uczniowi jasne kryteria oceny prac pisemnych (wiedza, dobór argumentów, logika wywodu, treść, styl, kompozycja itd.)
Dysgrafia, czyli brzydkie, nieczytelne pismo (dostosowanie wymagań będzie dotyczyło formy sprawdzania wiedzy, a nie treści):
- sprawdzenie pracy może być niekonwencjonalne np., jeśli nauczyciel nie może przeczytać pracy ucznia, może go poprosić, aby uczynił to sam lub przepytać ustnie z
tego zakresu materiału, - akceptuj pismo drukowane, pismo na komputerze, zwłaszcza prac obszernych (wypracowań, referatów)
- nie oceniaj estetyki pisma, np. w zeszytach. Jeśli pismo dziecka jest trudne do odczytania, można zamienić pracę pisemną na wypowiedź
ustną
Dysortografia, czyli trudności z poprawną pisownią pod względem ortograficznym, fonetycznym, interpunkcyjnym itd.:
- systematyczne sprawdzaj ćwiczenia wykonywane samodzielnie przez ucznia
- dostosuj wymagania dotyczące głównie formę sprawdzania i oceniania wiedzy z tego zakresu
- zamiast klasycznych dyktand rób sprawdziany polegające na uzasadnianiu pisowni wyrazów
- odwołując się do znajomości zasad ortograficznych, oceniaj odrębnie merytoryczną stronę pracy i odrębnie poprawność pisowni, nie wpisując tej drugiej
oceny do dziennika - w żadnym wypadku dysortografia nie uprawnia do zwolnienia ucznia z nauki ortografii i gramatyki !!!