DZIECKO KRZYWDZONE

Najbardziej powszechnymi formami zaniedbania fizycznego dziecka w środowisku rodzinnym są:

  • brak kontroli nad dzieckiem – rodzice lub osoby odpowiedzialne za dziecko nie sprawują nad nim odpowiedniej kontroli;
  • porzucenie – następuje, gdy przez dłuższy czas nikt nie zajmuje się dzieckiem;
  • głodzenie dziecka, niewystarczający lub nieodpowiedni ubiór – dziecko ubrane jest w rzeczy brudne, zniszczone lub też nieadekwatne do warunków atmosferycznych, brudne, stale noszone, niereperowane, nieodpowiednie do rozmiarów ciała dziecka;
  • zaniedbanie stanu zdrowia – opiekunowie nie zapewniają dziecku opieki medycznej, należytego leczenia;
  • zaniedbanie wychowawcze – dziecko nie otrzymuje odpowiednich bodźców do harmonijnego rozwoju;
  • wykorzystywanie w pracy, np. żebractwo;
  • prowadzenie w obecności dziecka awantur, libacji;
  • brak dbałości o higienę dziecka.

Istnieją także formy zaniedbywania emocjonalnego, do których należą:

  • odrzucenie – dorosły nie chce uznać potrzeb dziecka, unika i nie akceptuje obecności dziecka;
  • wyobcowanie – dorosły uniemożliwia dziecku kontakt z jego rówieśnikami, ogranicza dostęp do normalnych i zwyczajnych doświadczeń społecznych;
  • zastraszanie – dorosły grozi, straszy, atakuje dziecko werbalnie, tworząc klimat strachu i napięcia.

Przedszkole to instytucja, w której zaniedbane dziecko powinno otrzymać odpowiednią pomoc.